Geschopte hond Sacha, door Jonas Roelens

”Een impulsieve loser vol zelfbeklag”, omschrijft Jonas zijn personage bondig. ”Ik hoop dat er erg weinig gelijkenissen zijn tussen Sacha en mij (lacht). Alle personages bestaan aan de rand van de samenleving. Ze geven snel iemand anders de schuld van hun eigen ellende en plaatsen de oorzaak buiten zichzelf. Al durf ik dat ook al soms te doen. Ook zet hij graag een grote mond op, nog een eigenschap die we delen. En het is een lafbek, iemand die zich achter anderen verstopt. Laf ben ik zelf niet, al durf ik weleens fel uithalen naar iemand. Om me vervolgens achter andermans rug te verstoppen. Maar hier stoppen de gelijkenissen echt wel (lacht). Er zijn genoeg verschillen, teveel om op te noemen. Mijn personage is fysiek agressief en dat zou ik zelf nooit durven.”

Den T’ater: Laat het ons hopen. Kan er een vriendschap ontstaan tussen Sacha en Jonas?

Jonas: ”Dat is moeilijk. Misschien op café, wanneer ik goed gedronken heb? In het dagelijks leven mijd ik iemand als Sacha liever.” 

Den T’ater: Vier jaar geleden speelde je mee met ‘No Reservoir Dogs’, brutaal poppentheater onder regie van Luc. Is het deze keer gemakkelijker om de pop onder handen te nemen?

Jonas: “Ik had inderdaad verwacht dat het door mijn ervaring iets vlotter zou gaan. Toch merk ik tijdens de repetities dat vier jaar zonder poppen een lange tijd is. Fietsen verleer je nooit, maar poppentheater is iets anders. Ik moet opnieuw op zoek naar hoe het hoofd zich beweegt en hoe ik het kan besturen. Maar we zijn een gedreven bende en helpen elkaar dus dat komt ongetwijfeld goed.”

Den T’ater: Beeld je in dat Sacha sterft. Hoe zou dat gebeuren?

Jonas: ”Het zou mij niet verwonderen mocht Sacha sterven op een bouwwerf waar hij in het zwart wat bijklust. Er komt inspectie op de werf en Sacha moet wegduiken waardoor hij van een stelling valt en sterft. Erg lomp, allemaal.”