Torhout, mei 1968. 

Germaine, een eenvoudige volksvrouw, wint één miljoen Valoiszegeltjes. 

Als ze die binnen de 24 uur inplakt in boekjes,kan ze de inboedel van haar appartement vernieuwen. Familie, buren, vrienden en kennissen worden opgetrommeld om mee te komen plakken.

 

Stel het je maar eens voor: je woonkamer gevuld met 15 vrouwen zoals

u en ik ze ook kennen. Dat geeft vonken en spetters die het schoonste

vuurwerk doen verbleken. Grappig, sappig, pittig, ongezouten, recht

voor de raap, direct, ontroerend, herkenbaar, verrassend maar vooral

…doodeerlijk. Recht uit het leven gegrepen. Het leven, waarin ieder

vogel zingt zoals hij gebekt is.

 

We goan us smiet’n!