toneelkring
Sint-Rembert
den t'ater - juni 2014
”Kerkhofblommenstraat”
Dit voorjaar bracht Toneelkring Sint-Rembert ‘Kerkhofblommenstraat’ in het vertrouwde CC de Brouckere. En dat bleek een schot in de roos.
Zowel het publiek als de Rembert zelf blikken tevreden terug, al is dat nog niet alles. Ook de jury van het Landjuweelfestival blijkt wederom enthousiast. Dat betekent dat Kerkhofblommenstraat zich hoogstwaarschijnlijk mag opmaken voor een reisje Gent. Het zou meteen de derde keer op vier jaar tijd zijn dat Rembert zich bij de grootsten van Vlaanderen mag rekenen qua amateurtoneel. Helemaal vast staat die selectie nog niet, al is het juryverslag wel erg lovend:
Regie
Het stuk opent beloftevol met een esthetisch en intrigerend scènebeeld. We worden meegenomen in een schoon, fascinerend, genuanceerd én confronterend stuk toneel. De esthetiek in het beeld wordt op een knappe manier gecombineerd met vuil en sappig spel. Je wordt meegenomen in een tranche de vie.
Tekst
Voor dit stuk schreef regisseur Lara Taveirne een nieuwe tekst. Ze schreef die deels op maat van de speelsters. De tekst verdient een speciale vermelding. De taal is poëtisch en volks tegelijk en doet denken aan Louis Paul Boon, Tom Lanoye en Filip Vanluchene. De Vlaamse volksaard gevat in de schoonheid van het West-Vlaamse dialect met zijn bijzondere, sappige woordenschat en grammatica. Een ingenieuze balans tussen dramatiek en lichtheid, tussen het niet ontwijken van stevige thema’s, zonder te hangen in tranerigheid.
Decor/Geluid/Licht/Kostuum
Een esthetische, functionele én betekenisvolle vormgeving. De rijen bloemen zijn niet alleen schoon, ze creëren diepte en afstand. Ze worden gebruikt om over te springen, tegen te hangen, achter te verdwijnen. Soms realistisch, soms symbolisch. Het kraantje voor op de scène wordt intensief (misschien té intensief?) gebruikt, ook daar voor zowel realistische als symbolische beelden. De diepte en grootte van de scène wordt optimaal benut.
Een uit de kluiten gewassen lichtplan brengt het scènebeeld helemaal tot zijn recht. Met een subtiel en verrassend kleurenpallet krijgt de scène verschillende sferen mee. Een ingenieus gebruik van zijlicht geeft aparte plaatjes. Schaduwen creëren een andere tijd én een andere plaats. Hard kil licht op de achterscène maken alles op een ander moment dan weer vlak en hard en genadeloos. Complimenten voor de lichtregie.
Acteerprestaties
Indrukwekkend. Dit woord past het best. Acht vrouwen die één voor één staan te spelen met de voeten in de aarde (letterlijk en figuurlijk). Met passie en overtuiging. Met focus en richting. Met gevoel voor timing. Zowel in samenspel als in de monologen zetten de dames ronde en complexe figuren neer, die je meenemen, verwarren en confronteren.
Besluit
Een indrukwekkende regie en vormgeving van een zelf geschreven en erg mooie tekst, gespeeld door een schare zeer getalenteerde speelsters. Deze voorstelling komt meer dan in aanmerking voor selectie voor het Landjuweel.
